Thuis hebben wij het altijd over eten, nooit over food. De term 'agri' valt nooit, laat staan dat wij zeggen dat wij in AgriFood Capital wonen. Ons huis staat gewoon in Vlijmen.
Het enorme samenwerkingsverband in Noordoost Brabant dat de agrarische sector beter, slimmer en gezonder wil maken, heeft me - kortom - nooit zo aangesproken. Omdat ik al jeuk krijg bij de term alleen al. En de lust vergaat me elke keer als ik weer iets lees over smart feeding of living labs. Sowing innovation, harvesting the future. Echt: hou op. Het hoeft niet meteen op z'n Brabants, maar praat toch ten minste gewoon Nederlands met me.
Dat vonden de deelnemende gemeenten eerder ook al. AgriFood-mensen moesten zelfs een reclamerondje doen om uit te leggen waarom het zo belangrijk is dat er jaarlijks drie euro per inwoner naar dat agrigebeuren gaat. Er werd verteld over gewassen die speciaal ontwikkeld worden om tegen droge zomers te kunnen en het ging over het kweken van insecten. Er gebeurt van alles om voedselverspilling tegen te gaan. Kijk, daar kon ik wat mee.
Maar via de eigen communicatiekanalen lees en hoor ik nog steeds voornamelijk over de 'aanpakkersmentaliteit in Brabant', over deze 'topregio waar het allemaal gebeurt' en dan nog allemaal grote plannen die in heel veel zinnen uitgelegd worden maar die weinig concreet klinken. Veel geblaat, weinig wol.
Gek hè, dat AgriFood Capital nu kan fluiten naar 25 miljoen aan subsidiegeld uit Den Haag. Jack Mikkers, burgemeester van Den Bosch en voorzitter van de club, wil daarom op zoek naar andere manieren om 'de doelen te bereiken'.
Een tip: wees concreet. Hou het kort. Want wie steeds zoveel (Engelse) woorden nodig heeft en niemand snapt het dan nóg, doet echt iets verkeerd.
Naar nieuwsoverzicht
